Αλλά αυτό που περιμέναμε πάντα μια ζωή ήταν τα πανηγύρια…

Έχει έξω λοιπόν από το ξενοδοχείο ένα γκρουπ πεζοπόρους, περιπατητές…

Στην Ικαρία το είχαμε αυτό, την παλαίστρα…

When you hang out with the lentil lads, beauty happens! 😉

για να έρθει η Ανάσταση.

Η στροφή μου, η στροφή μου μου λέει Γαλανέ, Σουμάχερ…

Εμένα ο παππούς μου μου έλεγε να μην βγαίνω το βράδυ, γιατί κυκλοφορεί η σκρόφα και θα με δαγκάσει…

Είναι ξυπόλητα με μια φέτα καρπούζι στο χέρι, είναι η θάλασσα, ο ήλιος που καίει το πρόσωπο σου,
το αλάτι στο κόρμι της, τα τραπεζάκια έξω, ένα βιβλίο και ένας καφές το απομεσήμερο στην αυλή,
ο ήχος του βιολιού, το ρόδισμα του μυαλού από το κρασί, ένα χάδι.
Τα καλοκαιριά στο νησί είναι μαγεία. 😎🖤